Prohodni krovovi u svom konstruktivnom smislu imaju izložen gornji sloj koji svojim mehaničkim i ostalim karakteristikama odgovara svrsi i namjeni prohodnog krova. Najčešći gornji, završni pokrivač prohodnih krovova su kamena i keramička popločanja, drvena, betonska i kompozitna popločanja te asfalt. U novije vrijeme sve su više u upotrebi raznobojni vještački, izloženi i neklizajući pokrivači od poliuretana, poliuree i epoksida.
U projektanskom i izvođačkom smislu, prohodni krovovi predstavljaju istinski izazov. Da bi prohodni krov u eksploatacionom smislu bio funkcionalan i lijep, potrebno je pridržavati se tehničkih pravila i modernih dostignuća kako u projektanskom tako i u izvođačkom smislu.
Nigdje se improvizacija i nestručnost ne plaćaju tako brzo i skupo kao kod loše projektovanih i loše izvedenih prohodnih krovova. Ovo pravilo jednostavno nema izuzetka te su negativne i teške posljedice uvijek vidljive. Jednostavno, kod prohodnih krovova nema mjesta za grešku i nema mjesta za nerealne finansijske uštede jer je sanacija prohodnih krovišta skuplja višestruko od bilo koje prvobitne varijante za vrijeme građenja objekta. Ako se dogodi procurivanje ili vlaženje iz prohodnog krova, jedino istinsko rješenje je demontaža – rušenje svih prethodno urađenih slojeva, sve do AB konstrukcije te ponovno osmišljavanje cjelokupnog sistema i izrada istog.